Güzeldir hayat Ortaköy sahilinde, gözler içini yakar gibi bakmaz gözlerine, kalabalıkta bakışlar kaybolur, geçmişin utançları çıkmaz su üstüne, derinliklerini yitiririr sözler kalabalığın gürültüsünde.
Dost kucağına benzer Ortaköy sahilinde su sesi, dalgalar yanaklarını okşar gibi çarpar kayalara, uzaktan onlarca müziğin sesi karışarak gelse de kulaklarına, birine konsantre olur, onda bulursun kendini, geçmişini, geleceğini...
Kalabalık göz yaşlarını siler insanın, evinde bir başına ağlamak gibi değildir dalga sesleri eşliğinde hıçkırmak.
Hayata kahredersin, geçirdiğin seneler çay bahçesinde içtiğin acı çay kadar yakmıştır boğazını, zorla yudumlarsın çayı, hayat bir tokat daha atar.
Üzülürsün vesselam, binaların karmaşasından kurtulmuş olmak, denizin üzerinde uzun ve kesintisiz bakışlar atabilmek karşıya, karanlık daha bir çöker içine.
Hüzün de üzerinde yanan sokak lambaları gibidir, bütün gece kesintisiz başındadır, sonra çeker gider, uğramaz gün boyu, bir daha sen onun yanına gidene dek.
Vefasızdır yani, sokak lambası, sen bir daha gitmesen yanına, ömür boyu gelmez sana, gittiğinde bile tanımamazlıktan gelir önce, herkes gibi davranır sana, hatta herkesten az aydınlatır seni. O da hayrandır aşıklara, önce çiftlere verir aydınlığını, sonrasında kalırsa geriye, sana gelir sıra.
Ayağa kalkana kadardır hüzün, Ortaköy'de. Önemli olan ayağa kalkmasını bilmektir, kalabalıkta kaybolur dertler, yol boyu yürüdükçe adım adım, azalır erir gider. Ne yaz ne kış farkeder, ilaçtır bünyeye.
Yine dönüp geleceğin dört duvar olsa da yolun sonu, o heyecanı yaşamaya değer Ortaköy'de geceler...
p>
Hakkımda
- Ben, hayat, geçmiş, gelecek...
- İstanbul, Türkiye
İzleyiciler